Taciz şikayetinden vazgeç, sana kadro verelim…
Burhan KARADUMAN
Hikaye bu…
Malatya’da bir kurum yöneticisi, kendisini Malatya’da olağanüstü güçlü sanan bir siyasetçinin yakınıdır.
Malatya ne çektiyse, zaten Malatya’daki siyasetçilerin bu yakınlarından çekti. Ne doydular, ne doyurabildik. Her zaman ya açlar, yada sarhoşlar.
Şımarık, kişiliksiz, iş konusunda beceriksiz, hırsızlık ve usulsüzlükler konusunda hamarat siyasetçi yakınları ile dolu Malatya.
***
Kurum bir anda çalkalanır.
Fısıltı, tüm Malatya’ya yayılmıştır.
Kurum yöneticisi, tacize uğradığını söyleyen kadını suçlu gösterebilecek tutanak tutturur, tacizle suçlananı ise koruma ve kollamaya çalışır.
Ama kadın, geri atmaz, işin peşini bırakmaz, kurum yöneticisine teslim olmaz. Koşa koşa, son nefeste adli kuruma gider, şikayetini yapar, kenara çekilir.
Taciz yapmakla suçlanan idareci, göstermelik olarak kurumun bir başka birimine gönderilir.
Olay sıradan bir vaka olmadığı için adli kurum da iş ve işlem yürütülür.
Kurum yöneticisi tutturmuş olduğu tutanak nedeniyle, “sahte belge hazırlamakla” suçlanır.
Yani, tacize uğradığını söyleyen kadın, kurum yöneticisini ters köşeye sıkıştırmıştır.
***
Nasıl olduysa, nasıl yol bulunduysa tacize uğradığını söyleyerek şikayetçi olan kadın, aniden adli şikayetinden vaz geçer.
Bu şikayetten vaz geçme durumu kurum yöneticisine nefes aldırmıştır, sahte belge hazırlama suçlamasından kurtulmuştur.
Sonra bir bakılırki, kadın o kurumda geçici işçi olarak çalışırken ve görev süresi bitmişken, aniden, birdenbire kadrolu işçi olmuştur.
Anlaşılır ki; kadına şu söylenmiştir, “Taciz şikayetinden vaz geç, sana kadro verelim…”
Siz yönetici olsaydınız, sizi sahte belge hazırlamakla suçlayan birini kadrolu olarak işe alırmıydınız?
Cevap?
“Gözlerindeki merteği görmeyenler başkalarının gözünde toz arayınca” insanın aklına böyle hikayeler geliyor.
Edepsizliklerini ve ahlaksızlıklarını hayatlarının günlük bir parçası haline getirenler, kalkıp başkalarına utanmadan ahlak dersi vermeye kalkınca nedense insan hemen bu hikayeleri hatırlayabiliyor.
