Zübüklük
Keşke çoğu insanoğlu; konuştuğunda her zaman samimi, iş yaptığında her zaman dürüst ve tüm yaşanan konularda gerçekten haklı olsaydı ama yok hep ayrı ayrı bir kurmaca, hep ayrı ayrı bir fesatlık ve hep ayrı ayrı kendince bir hırs yapıp boş çalışmalar içerisinde kalmazdı.
Keşke çoğu insanlık; herşeyi kendi nefislerine istedikleri gibi, her yerde kendi şahıslarına talep ettikleri gibi ve her daim menfaatlerini takip ettikleri gibi tüm işleri aynı özen ve düzenle takip etselerdi asla sıkıntılar yaşanmaz ve kendilerince hep bir yalan, hep bir dolan ve hep bir oyalama taktiği içinde olmazlardı.
Keşke çoğu insaniyet; her zaman yüreğini ortaya koysaydı, sürekli malıyla canınla hak yolunda kalsaydı ve hiçbir zaman kul hakkına girmeden adaletli davranabilseydi, hep bir kandırmaca, hep bir gizlemece ve hep bir düzmece işleri peşinde olmazdı.
Keşke çoğu hakkaniyetlilik; belirli sözlere bağlı, bazı ortamlara bağımlı ve bazı zorluklara hep gebe kalmadan her daim düzgün, her zaman ahlaklı ve her nefes alındığında harbiden hakkaniyetli olsaydı o zaman her yerde ayrı ayrı taklalar atmak ve zübüklük yapmak zorunda kalmazdı.
