NERDE O ESKİ İNSANLIK
Her bayram olduğu gibi bu bayram da etrafınızda “ ah ah! nerde o eski bayramlar ” diyenler mutlaka olmuştur. Ne acı değil mi insanlığın bittiği şu zamanda birileri eski bayramları arıyor. Nerde o eski insanlık diyene bile rastlamanın imkansız olduğu bir dönemde yaşıyoruz dostlar bayram ne ki.
Bıraktık artık piyasada ADAMIM diyeni bulmayı İNSANIM diyeni bulamıyoruz. Tabi bu hasletler öyle demekle olmuyor ne yazık ki icraat lazım icraat. Belki bedenen bir insan şeklinde olabiliriz ama ruhen değiliz. Bazıları da Müslüman arıyor, “ yok mu bir Müslüman ” diye başlıyor söze gerisi hak getire. Mübarek Ramazan ayını Filistinli ve dünyanın çeşitli coğrafyalarında ki insanlık dramlarına baka baka geçirdik. Ailece sahur yaptık, iftar yaptık güle oynaya. Üstüne de kallavi bir bayram değme keyfimize. Dünya da ne oldu peki Filistin de, Doğu Türkistan da, Arakan da ve daha haberimizin bile olmadığı nice coğrafyalarda dindaşlarımız, soydaşlarımız katledildi, sürüldü, işkenceye maruz kaldı. Biz ne mi yaptık en tepeden en altta kadar sadece kınadık ve göklerden bir mucize bekledik her zaman ki gibi. Bazı aklı evveller İran'ın her zaman ki Acem oyununu gerçek sanıp şaha kalktı ama kalktığı ile kaldı. Millet olarak hepimiz mi etkisiz kaldık? Asla onca engellemelere rağmen sağ olsun resmi ve gayri resmi kurum, kuruluş, dernek, vakıf, şahıslar elinden geleni yaptı, yapmaya da devam ediyor.
Zaten dünya iyi insanlar sayesinde dönmüyor mu, derdi eskiler. Her ne kadar elinde yetki olanlar sadece siyasetini yapıyor olsa da, içi yananlar elinden gelenin kat be kat fazlasını yapıyorlar. Askeri anlamda bireysel olarak elimizden pek bir şey gelmese de insani yardım konusunda duyarsız kalmayalım. Müslümanın haksızlıkla mücadele ile görevlendirildiği bu dünyada, dilsiz şeytan olmanın kimseye hiçbir faydası olmayacak. Haksızlık ve zulme uğrayan mazlumun ırkı, dini, dili, mezhebi sorulmaz mazlum haksızlığa maruz kaldığı için savunulur. O mücadele haksızlığa karşı verilir, unutmayın ki zulme rıza gösterenler her zaman zulme maruz kalmanın acı tecrübesini yaşamışlardır.
Mücadele herkes için aynı düzey ve şartta olmayabilir. Sonuçta her bireyin kendine göre sorumlulukları ve yapabilecekleri vardır. Üstelik bu düzeyde ki mücadeleler nesilden nesle aktarılması gereken, yıllara yayılacak büyük mücadelelerdir. Bu büyük mücadeleye kimi canıyla, kimi malıyla, kimi duasıyla katılacak, illaki herkesin mükâfatı fedakârlığı ile doğru orantılı olacaktır. Öyle günde 100 salavat getirene 70 bin şehit sevabı yok bu mecrada. Hak ile batılın bu amansız ve çetin mücadelesine kim zerre fayda verirse misliyle alacak karşılığını. Yıllardır bu işin siyasetini yapıp aslında hiçbir şey yapmayan dilli şeytanlarda hem bu dünyada, hem öte dünyada illaki alacaklar karşılığını.
İşte bu ahval içinde buruk bir Ramazan Ayı ve akabinde buruk bir Ramazan bayramını daha geride bıraktık. Azda olsa bu bayramda sevindirebildiğimiz çocuklarla küçük bir mutluluk yaşadık. Sonra aklımıza zulüm gören çocuklar gelince utandık mutlu olmaktan. Çocukların açlıktan, savaştan, ölmediği, anne ve babalarından ayrılmak zorunda kalmadığı kısacası mutlu olduklarını görmek ümidiyle kalın sağlıcakla. 16.04.2024
