Hayat Sitesi'nde Hayat Bitti!.. Ya Adalet?
“Kolonlar inceltildi, kılıf yapıldı… Torbalarla dışarıya beton parçaları çıkarıldı.”
Tanığın ifadesi bu. Adı Fariz Karaaslan. 25 sene aynı binada oturmuş. Alt kattaki dükkânı işaret ediyor: “İki senede bir tadilat yapılıyordu. 15 gün değil, 3 ay sürüyordu.”
Dükkan sahibi ne yapmış? “Üstündeki daireyi almış, tavanı delmiş, yukarıya merdiven yapmış.”
Kolonları kılıfla kapatmışlar, siyah bezlerle çevirmişler. Ne var ki dışarı çıkan beton torbalarını herkes görmüş.
Buyurun size trajedinin reçetesi.
2020 Elazığ depreminden sonra apartmandakiler, karot numunesi almak istemiş. Yöneticiyle para toplamışlar. Ama dükkân sahibi “Hayır!” demiş.
Neden?
“Binada bir şey çıkarsa dükkânım kapatılır” korkusuyla…
Yani insan hayatından daha kıymetli bir dükkân!
İşte memleketin trajedisi burada saklı.
Ve 6 Şubat sabahı…
Hayat Sitesi A1 Blok yerle bir oldu.
16 can gitti. 16 hayat söndü.
Kimi çocuktu, kimi kadın, kimi yaşlı… Nesiller silindi.
Mahkeme sürüyor. Sanıklar, avukatlar, dosyalar, bilirkişi raporları… Konya Teknik Üniversitesi’nin raporunda, mobilya mağazası sahibi “asli kusurlu” görünüyor.
Ama bir bakıyorsunuz, “Kamu adına kovuşturmaya yer yoktur” diye karar verilmiş. Sonra kaldırılmış.
Şaka mı bu?
16 insanın canı gitti, “yer yoktur” kararı mı verilir?
Burada bir değil, bin soru var:
– Kolonlara dokunan eller kimindi?
– 3 ay süren tadilatlara göz yuman belediye neredeydi?
– Karot numunesini engelleyen dükkân sahibi nasıl hâlâ “sanık değil” de “esnaf” kalabiliyor?
– 16 canın hesabını kim verecek?
“Biz görmedik, bilmiyoruz, duymadık…”
Bu laflar artık sökmüyor. Çünkü enkaz konuştu! Beton torbaları konuştu! Mahalleli konuştu!
Bir apartmanın altına açılan yol, yukarıdaki hayatları söndürdü.
Ve hâlâ birileri topu birbirine atıyor.
Benim derdim adalet.
16 canın arkasında sadece 16 mezar yok… 16 aile var, 16 hikâye var, 16 yürek yangını var.
Kimse bu yangını “tadilat, kılıf, bez” diye hafife alamaz.
O kolonların altında adalet de yıkıldı.
