Torbacıya Kış, Sokaklara Bahar

Soğuk bastı mı, torbacılar da donar...
Ama vicdan değil, eller!
Çünkü onlar “zehirin soğuk ticaretini” yapıyor.

Malatya’da polis demiş ki: “Torbacıya geçit yok.”
Demiş ve sözünü de tutmuş.
Bir ayda tam 47 tutuklama!
Yani, 47 kişiye “kışlık konaklama” ayarlanmış.
Adres belli: Cezaevi.

Şimdi bir düşünün...
Bir ayda 42 bin 577 adet sentetik hap, 14 kilo esrar, 1 kilo 344 gram metamfetamin, biraz da kokain, skunk, ecstasy…
Bir eczane değil bu; “zehir deposu!”
Ve hepsi “bizim gençlerimize” satılmak üzereymiş.
Allah’tan “bizim polis” sahada.

Emniyet’in açıklaması gayet net:
“Geleceğimizin teminatı olan gençlerimizi zehirleyenlere karşı mücadelemiz sürecektir.”
Helal olsun!
Bu cümlede ne eksik, ne fazla.
Bir “kararlılık” var, bir de “vicdan”.

Ekipler, kış bastırırken bile, metruk binaları, okul çevrelerini, park köşelerini karış karış arıyor.
Yani, torbacılar üşümesin diye sokaklar ısıtılıyor!
O da polis reflektörüyle.

Bakın sevgili okur, mesele sadece uyuşturucu değil.
Bu iş, toplumsal ahlakın testi.
Bir yanda okuldan çıkan çocuklar, diğer yanda çantasına “zehir” dolduran bir zavallı.
Biri umut, diğeri utanç.

Ama Malatya’da tablo değişiyor.
Çünkü bu şehirde artık “torbacıya kış, sokaklara bahar!”
Geceleri devriye, gündüzleri operasyon...
Ve her biri, “çocuklar nefes alsın” diye yapılıyor.

Ben diyorum ki:
Torbacıların da bir “kariyer planı” varmış:
Giriş — sokak köşesi.
Gelişme — adliye koridoru.
Sonuç — cezaevi koğuşu.

Kısa vadeli bir plan!
Ama polisimiz, bu planı çoktan bozdu.

Evet, efendim...
Uyuşturucu satıcısına artık yer yok.
Sokaklar gençlere kalacak.
Çünkü Malatya nefes almak istiyor.

Ve polis nefes aldırıyor.
Hem de “soğuk kışta bile, sıcacık bir kararlılıkla.”